çocukluğumun ramazanları

Ben Trabzon'da üç katlı büyük bahçeli çıkmaz sokakta rahatça oyun oynadığımız bir Rum evinde büyüdüm.Tahta merdiven trabzanlarından kaydığımız kapı önünde yakan top oynadığımız bir evde. Dedem şekerciydi .Bayağı şeker dükkanı vardı. Çikolata akide şekeri helva nasıl yapılır bilirim yani.:)Ramazan gelince öğle vakti önce dükkandan bir şey istiyor musunuz diye sorulur yardımcılar sebze vs. neye ihtiyaç varsa getirirlerdi.Dedem de erken gelirdi.Sokağın başında karşılardık torunlar.Ceplerine dalardık.Hiç boş olmazdı çikolata şeker artık o gün ne varsa.Masa kurulur.İftar vakti en az beş dakika önce masaya oturulurdu.Bizde oruçluysak dedemin yamacına alınırdık .Çocuk olarak ödüllendirilirdik belki de.Ezanın sesi mahyaların yanmasını bizler müjdelerdik.Sessizlik içinde çorbalar içilirdi.O masa iftarda sahurda hep kalabalık olmuştur çocukluğumda.Herkesin çocukluğu çok güzeldir.Benimde güzeldi. Akide kokulu bağlılık içinde yaşadığımız hayırlı ramazanlar herkese....